Ben dikiş dikmeyi ‘Kara Kafa’ tabir edilen eski tip bir dikiş makinesinde öğrendim. Neler dikmedim ki onunla; okul gömleklerimden hayatımdaki ilk kot eteğime kadar çeşit çeşit kıyafetler. Hatta o zamanlar, öyle kumaşa göre iğne ve ayak kullanmayı bırak, bunların varlıklarından bile habersizdim. Bildiğim bir 80 numara bir de 90 numara iğneydi. Daha sonraları annemin diğer makinesi olan Singer Yoknaz ile devam ettim dikmeye ama Omega marka Kara Kafa’nın verdiği dikiş keyfini hiçbir makinede bulamadım. Uzatmayayım, bu eski makinemize bizim evin büyük kızı ‘benimdir’ diye şerh düşünce elim böğrümde kaldım öylece. Aslında bizim evin diken kızı ben olmama rağmen makineyi kaptırınca, kendime bir Kara Kafa bulma arayışına girdim. Neyseki canım teyzem kendisininkini bana vermeye söz verdi. Tamam, o cepte, lakin o makineyi buraya getirme şansım olmadığı için gene de işim tam görülmedi. Çünkü ben ‘Kara Kafa’ ile dikiş dikmek istiyorum. Derken ikinci el sitelerini gezmeye başladım. Allahım öyle uygun fiyatlara öyle çok eski makine buldum ki, evdekilerden korkmasam hepsini alasım geldi. En son EBay’in kullanılmış eşya satan sayfasında 1927 yılında üretilmiş bir Pfaff 11 buldum, hem de ücretsiz olarak. Burada insanlar zaman zaman kullanmadıkları eşyalarını ücretsiz olarak kapı önüne, ilan tahtasına ya da böyle sitelere koyuyorlar. Allahım bendeki sevinci ve mutluluğu bir görmeliydiniz. Hemen iletişime geçtim ve bu hafta sonu gidip makineyi aldık. O kadar sevimli ki size anlatamam. Küçücük bir şey. Aldığımda volanı dönmüyordu ama güzelce yağlayıp temizledikten sonra şiir gibi çalışıyor şimdi.
Görüldüğü üzere bayağı bir yıpranmış, biraz da kirliydi ama temizledim. Yeni gibi görünmesini zaten beklemiyorum ve de istemiyorum. Bu arada bu kadar eski olan makinelerde ‘Mermi Mekik’ diye bir sistem varmış, bunu da yeni öğrendim. Her türlü makineyi gördüm sanıyordum ama yanılmışım. Fotoğraflarını atınca anlayacaksınız benim gibi bilmeyenleriniz. Makinede o mermi mekik mevcut ama ona uyan masurası yok. Araştırıp ondan da buldum yakında elime geçer. Ayrıca kayışı da yoktu, onu da ısmarladım. Yani bu hafta makinemi çalışır duruma getirmeyi umuyorum. Eğer çalıştırmayı ve kendisiyle dikiş dikmeyi başarabilirsem onunla yapmayı planladığım bir projem var. Sahalara dönüyorum. Elinde bu tür makinesi olanlarla; Vintage makinede, Vintage kalıplarla dikiş dikme etkinliği düzenlemeyi istiyorum. Süper olmaz mı? Neredeyse hepimizin annesinin ya da bir yakınının bu makinelerden vardır. Lütfen Kara Kafalar’a sahip çıkalım. Hele 70 öncesi üretilmiş bir makine varsa etrafınızda, kimse uyanmadan el koyun derim ben.
